18. සරු-නිසරු | කවින්ද්යා හැඬ වෙන හද වෙණ තත් නද! ❤❤❤ ❤❤❤ ❤❤❤ ❤❤❤ ❤❤❤ සරු-නිසරුමහ වැස්ස මහ වැවට වසින කල පිරෙයි වැව නිහඬව ම. වැටෙන කල දිය බිඳක් හිස් බෙලෙක්කෙට නඟයි මහ ගොස ටක්! ටක්! ටක්!කාවින්ද්යා නෙත්මිණි ධර්මකීර්ති Next Verse Prev Verse
.jpg)